Thursday, May 26, 2011

Три минијатури

Никој ниту да праша

Имаше две грицкалки за нокти, една пена за бричење, едно кутивче неотворени жилети, три ролни селотејп, два шпила карти во пластична кутија, една тубичка суперлепак и две батерии од еден и пол волт врз картонската кутија зад која на земја седеше брадосан стар човек и гледаше неодредено во луѓето што минуваа. Но никој ниту да застане, никој ниту да праша.


Однатре

Велат дека тоа што поларната мечка ќе го улови и ќе го изеде за време на пролетта, треба да и трае сè до следната пролет. И јас како неа, ова априлско утро, ги отворам сите сетила и лакомо ја впивам пролетта во себе, со надеж дека на зима ќе раззеленам...однатре.


Изговор

“Ќе одам да го фрлам ѓубрето” реков, како изговор да излезам и да ја помирисам расцутената праска.

1 comment:

elanor said...

Alek kako i sekogas prekrasno pisuvas.Ova sto e,kako haiku e,haibun e ili nesto treto?